Dag 104 t/m 107

Over afgelopen weekend heb ik eigenlijk weinig te vertellen. Vrijdag zijn Jennieke en ik de stad in geweest om alvast wat souvenirtjes te kopen. Verder hebben we lekker geluierd.
Zaterdag heb ik de halve dag in de tuin, en deels in de zon, gezeten en een boek gelezen. Derde boek is nu uit, nog twee te gaan voor ik weer terug ben. Als het weer meezit moet dat lukken, haha! Op dit moment, maandagochtend, zit het weer niet mee. Bewolkt en regenachtig, net als zondag trouwens. Zaterdagavond gezellig met Jennieke uit eten geweest en zondag weer geluierd. Film gekeken en ’s middags een lekkere pastasalade gemaakt voor het avondeten. Daar hebben we met z’n allen van genoten.
Maandagochtend gingen Jennieke en ik naar het visumkantoor om ons (vervolg)visum op te halen. Daar aangekomen wisten we natuurlijk niet waar we heen moesten, dus hebben we het maar gevraagd. Toch naar een ander kantoortje. Daar waar we de vorige keer heel lang en vaak hebben gezeten, hopelijk zou dat deze keer niet zo zijn. Nu konden we gelijk doorlopen en een klein half uurtje later werden we geholpen. Wij dachten dat een stempel in het paspoort zouden krijgen en dat we weer naar huis konden. Maar dat ging niet zo gemakkelijk. We moesten tekenen in één of ander registratieboek dat we weer een papier en stempel in het paspoort hadden ontvangen. Met dat papier moesten we vervolgens nog langs drie!! adressen om daar weer stempels te halen. Zucht, is het dan nooit een keer klaar? Dus wij weer terug naar het kantoortje waar we eerder die ochtend gevraagd hadden waar we moesten zijn. Daar weer vragen welk loket we moesten hebben om die stempel te halen. Ons aangemeld en weer wachten. Na een kwartiertje was die stempel geregeld en konden we door naar de volgende. Daarvoor moesten we een gebouw verderop zijn, waar wel gelukkig wel lopend naar toe konden. Toen we daar het papier aan de vrouw achter de balie gaven, keek ze ons heel raar aan. Het leek wel alsof ze dit nog nooit eerder had gezien. Huh, dan vallen de ogen je wel bijna uit je hoofd. Ze vroeg ook nog of we een geboorteakte en bewijs van burgerlijke stand hadden. Wat!? Nee, mevrouw dat hebben we niet. We hebben maanden geleden allerlei papieren opgestuurd en daar zat dat onder andere bij. Daar heb ik geen kopietjes van. Nou, dan ging ze het maar eens even navragen. Ze snapte er zelf dus ook niet van. Hé, waarom zit ze daar dan!? Verbazing en verwondering alom. Uiteindelijk vertelde ze ons dat we ons nummer moesten geven en dan zouden ze ons bellen wanneer de geboorteakte er zou zijn. Die zou namelijk ergens vandaan doorgestuurd worden, waarvandaan geen idee. Maar ik hoop niet vanuit NL, want dan is het er wel als wij weer thuis zijn. Ze hoopte dat we deze week nog gebeld konden worden. Dus nu is het weer afwachten tot we die stempel kunnen halen. En dan moeten we nog weer door naar een laatste kantoor, schijnt ergens bij ons in de buurt te zijn. Geen idee waar, maar daar kijken we later wel naar. Kunnen we nu toch nog niets doen. Al met al is het dus nog steeds niet rond, ruim 3,5 maand later. Nog even en we hoeven niet meer langs te gaan, omdat we terug vliegen.

Liefs,
Marije