Dag 55, 56 & 57

Vrijdag 23 maart
Vandaag was de anti-discriminatieloop waar ik samen met Jennieke aan mee zou doen. Om kwart voor 3 fietsten we richting onafhankelijkheidsplein, omdat we daar zouden starten. Onze stagekinderen en personeelsleden zouden ook meelopen en we zouden hen daar ontmoeten. We hebben 2 uur lang gezocht en om vijf uur begon de loop dan eindelijk. Maar we hadden de stage mensen nog steeds niet gevonden. We waren het allebei ook al heel erg zat, van al dat wachten en zoeken. Ook liep het totaal niet door, zo vreselijk traag dat we dachten; we lopen een paar meter en dan slaan we af naar de fietsen. Dus toen zijn we naar huis gefietst. Bij onze straat aangekomen bleek dat de hele stoet daar langs ging, dus konden we niet verder. We hebben maar weer gekeken en wie liep er langs? Juist, de mensen van stage, haha! Ze zwaaiden enthousiast naar ons en wenkten ons dat we mee moesten komen, maar ik schudde nee. We zullen nu wel eerlijk moeten vertellen maandag dat we niet mee hebben gelopen. Maar ze leken het niet erg te vinden.
’s Avonds zijn we gezellig naar ’t Vat geweest. Daar hebben we gedronken en ik heb genoten van de dansen van verschillende mensen, waaronder twee huisgenootjes van mij. Leuk om te zien hoe hier fanatiek gedanst wordt als je uit gaat. Ik ben trouwens ook nog nooit zo veel uit geweest in mijn leven, haha!

Zaterdag 24 maart
Het plan was om vandaag naar de colakreeg, een zwemgelegenheid, te gaan. Maar rond een uur of elf barstte de hemel weer open en kwam het weer met bakken uit de lucht zetten. Maar om half 12 begon het op te klaren en om 12 uur zijn we toch maar gegaan. In de hoop dat het mooi zou blijven. We fietsten naar de busjes en vroegen daar welke bus naar de colakreek ging. Maar natuurlijk ging er geen bus heen, zoals laatst bij white beach ook al het geval was. Dus we wilden een taxi nemen, maar kwamen via via bij een man terecht die ons ook wilde brengen. Voor 220 SRD (52 euro) werden we met een privébusje!! naar de colakreek gebracht. We hebben al ons privéstrandje gehad, nu privébusje, wat is het volgende. Onderweg begon het natuurlijk weer flink te regenen, maar aangekomen bij colakreek werd het weer mooi. We hebben daar lekker gelegen en gezellig gekletst. Het was erg gezellig. Onze buschauffeur inclusief busje wachtte ons weer op om ons weer naar Paramaribo te brengen.
’s Avonds zijn we lekker uit eten geweest bij een Javaans tentje in Blauwgrond. Waar we aan het einde van de avond nog een doggybag hebben gemaakt. Het was zoveel, dat we het niet allemaal op konden. We vonden het wel een beetje vreemd om dat te doen, maar de serveerster zei; Waarom vind je dat raar? Ja, dat zijn wij niet zo gewend in Nederland. Bij dat restaurantje gebeurde het wel vaker zei ze.

Zondag 25 maart
Vandaag gingen we naar de kerk, of eigenlijk de kathedraal. Om 10 uur begon de dienst, dus half 10 vertrokken we vanaf huis. Het was een katholieke dienst, dus dat was voor mij weer een nieuwe evaring. Hier ging het nog, volgens een huisgenootje, op een ouderwetse manier. Met wierrook ‘gooien’, weet even niet hoe je dat noemt. De pater hield een korte preek, heel sprekend overigens. Over dat God niet kijkt naar hoe groot ons huis is, hoe duur onze auto is, maar dat hij kijkt naar hoe we zijn. Mooi hoe hij dat vertelde. Na 1 uur en 3 kwartier was de dienst afgelopen, sneller dat ik had verwacht. Na de dienst hoorden we dat een groep Nederlandse studenten een rondleiding kreeg, wij vroegen of we daar mochten aansluiten en dat mocht. Zo hebben we een kort rondleiding gehad door de kathedraal. Daarna naar huis gegaan en een rustige zondagmiddag gehad.

Liefs,
Marije