Dag 10 & 11

Dinsdag 7 februari
Vandaag was dan onze tweede stagedag. We waren er weer om 10 uur en gingen maar weer op de bank zitten. We konden tenslotte toch niets doen. Er was weer één kindje, omdat hij nog ziek was. Na een half uur, werd ons gevraagd of we wilden helpen om de kledingkasten netjes te maken. Nou ja, dan deden we in elk geval wat. Dus wij naar boven, naar één van de meisjeskamers en deden een kast open. Wát een bende was het daar! De kinderen proppen hun kleren zo in de kast en als ze iets willen hebben, trekken ze het er ook zo weer uit. We zijn bijna een uur bezig geweest om 3 kasten weer netjes te maken. Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling van onze stage, dus we waren er al snel klaar mee. We hebben die drie kasten afgemaakt en daarna zijn we naar beneden gegaan.
Eenmaal beneden overlegden we met elkaar (Jennieke en ik) wat we tegen de roostermaker gingen zeggen, we wilden namelijk niet nog langer elke ochtend komen. Dus we trokken onze stoute schoenen aan en gingen naar de roostermaker. We vertelde dat wanneer de kinderen er niet zijn, er voor ons weinig te doen is. Ja, zei die vrouw, dan is het ook saai. Kun je nagaan, als ze het zelf al zegt. Dus wij vroegen of het dan mogelijk was dat we om half 1, 1 uur komen. Wanneer de kinderen binnen druppelen. Dat was geen probleem. Dus vanaf nu werken we van 1 tot 6. Worden de dagen wat korter en zijn we er ook alleen maar als de kinderen er zijn.
Verder verliep de dag redelijk goed. We hebben wat met de kinderen gespeeld, ik heb weer gelezen met ‘mijn’ meisje. Ze kwam overigens gelijk uit school naar me toe; Tante, gaan we vandaag weer lezen. Ze vind het dus tot nu toe wel leuk, gelukkig. Ze doet het ook goed vind ik, en dat geef ik haar ook terug. Heb namelijk het idee dat de kinderen weinig complimentjes krijgen. Daar proberen wij dus in te investeren.
Om 5 uur zijn wij weggegaan, omdat we ’s avonds naar salsales moesten. En dan gaan we rond kwart voor 6 met de taxi.
Salsa viel deze keer tegen. Er waren namelijk nieuwe mensen bijgekomen, een hele grote groep van 20 personen, misschien nog wel meer. Maar die wisten nog van niets, dus we begonnen weer bij les één. Een beetje jammer voor ons. Maar we zullen de komende lessen even herhaling moeten doen, want hij geeft niet op andere dagen les. Herhaling is natuurlijk nooit verkeerd,maar wel jammer dat je niet verder kunt waar je gebleven was.
Daarna nog een gezellige avond met de meiden gehad en om 10 uur naar m’n bedje.

Woensdag 8 februari
Vanmorgen werd ik om kwart over 8 wakker, jeej, beetje kunnen uitslapen! We kunnen nu lekker de ochtend thuis blijven en om kwart voor één op de fiets stappen.
Vanochtend om 10 uur hebben we even boodschappen gedaan en daarna nog ff lekker lui thuis gezeten. Voordat we weggingen nog even geluncht, zodat we dat op stage niet meer hoefden te doen. Ze hebben daar niet altijd even lekker eten, dus dat komt mij wel goed uit.
Deze dag verliep ook weer redelijk goed. Tijdens het eten was het weer doodstil en na het eten kwam ‘mijn’ leesmeisje naar mij toe. Of we zouden gaan lezen, want ze moest het boekje uitlezen van de juf. Dus wij zijn naar boven gegaan en hebben het boekje uitgelezen. Daarna gingen we naar beneden en gingen Jennieke en ik even lekker op de trampoline in de zon zitten. We zijn toen in een soort van gesprek geraakt met een afgestudeerde Agogisch medewerker, Surinaams meisje. We hadden haar al wel eerder ontmoet, maar omdat ze nu buiten zat te wachten gingen we een gesprekje aan. We hadden het over Nederland en Suriname, over het weersverschil en over onze studies. Ze vond het leuk dat wij een soortgelijke studie doen, onze studies hebben wel wat raakvlakken. Daardoor kan ze het geleerde ook een beetje uiten, wij begrijpen elkaar zegt ze. De andere begeleiders zijn niet geschoold, dus dat is voor haar soms ook lastig samenwerken. Dat kon ik helemaal begrijpen, ik vind het zelf ook lastig. Heb het idee dat ze ook niet echt open staan voor nieuwe ideeën, maar wellicht veranderd dit idee als we dingen gaan organiseren.
Dat is ook iets wat Jennieke en ik zo snel mogelijk willen oppakken, dingen gaan doen met de kinderen. De vrijwilligster kwam einde van de middag nog naar ons toe, dat er een aantal meisjes zijn die graag iets voor de tante’s willen maken met Valentijn. Maar omdat de vrijwilligster bezoek krijgt, zal zij er volgende week niet zoveel zijn. Dus ik zei; nou, dan gaan wij met de meiden iets leuks maken. Heb het ook gelijk aan het meisje dat het vroeg beloofd, dat we maandag wat zouden gaan maken. Dus morgen ga ik even inventariseren wat er aan materiaal is en anders moet ik nog wat in de stad gaan halen. Geen idee waar, maar dat vogel ik nog wel uit. Dan kunnen we maandag iets leuks gaan knutselen, eindelijk iets doen.
Vanavond hebben we heerlijke pannenkoeken gegeten, gemaakt door Solange en Crista. Verrukkelijk! En nu proberen we zo meteen weer GTST te kijken, we zijn nog steeds redelijk goed bij. Ondanks de slechte internetverbinding wat betreft filmpjes.
Oja, we gaan ons zo eerst nog even inschrijven voor een tour, aankomende zaterdag. Dan gaan we dolfijnen spotten en kaaimannen zien. Ben zeer benieuwd, lijkt me erg gaaf!

Tot de volgende update!

Liefs en kusjes,

Marije