Dag twee

Hallo allemaal,

Ik beleef nu steeds zoveel dat ik het even van me af moet schrijven. En daarbij is het natuurlijk ook leuk om jullie op de hoogte te houden ;). 
Vandaag hebben we een leuke dag gehad. Ik was wederom om 7 uur wakker, wel beetje vroeg. Maar het zonnetje dat scheen maakte een hoop goed. Toen ik gedouchet had en een broodje zat te eten op het balkon in de achtertuin had ik wel even moeilijk. Had weer tijd om na te denken en dat is funnest. Dan ga ik nadenken over wat ik mis. Maar even daarna was een huisgenoot ook gedouchet en die zei dat het zonnetje aan de voorkant scheen, heerlijk. We zijn toen daar gaan zitten en heerlijk gaan lezen. Nadat de andere meiden ook op waren, zijn we naar ons bemiddelingsbureau gegaan, we hadden daar een afspraak met degene waarmee we veel mailcontact hebben gehad om onze stage te regelen. Hele aardige vrouw, Nederlands, dus goed te verstaan. Ja, het Surinaamse accent is soms nog wat lastig te volgen, maar dat zullen we ongetwijfeld nog leren. Zij kon ons heel veel vertellen over de omgeving, wat we wel en niet moeten doen, beleefdheidsdingen van hier. We moesten bijvoorbeeld gedag zeggen tegen iedereen die we tegenkomen, voornamelijk tegen de mensen uit onze straat. Wanneer wij dan problemen hebben, of er wordt een vreemdeling bij ons huis gesignaleerd, willen ze ons helpen. Maar alleen als we ze elke keer gedag zeggen. En daarnaast is de sociale controle heel hoog hier. Ze vertelde ons dat de buren binnen no time weten wanneer je werkt en wanneer je weggaat. Dus er wordt goed op ons gelet hier. We krijgen ook veel waarschuwingen van Surinames; let goed op, draag je tas nooit naar achteren, maak geen praatjes met mannen/jongens.
Na de afspraak met het bureau gingen we geld wisselen. Er werd ons verteld dat we beter geld in euro's kunnen opnemen (grotere bedragen) en dat omzetten in SRD (Surinaamse Dollars), dan krijg je meer voor je geld. Dus dat hebben we maar even gedaan. Daarna zijn we naar de fietsverhuur,
Zus&Zo gelopen. Daar hebben we fietsen gehuurd voor 2 maanden, daarna kunnen we het weer verlengen. Ook hebben we daar heerlijk gelunched voor weinig geld. Ja, ook al zijn we in Suriname we letten nog wel enigszins op ons geld. En Hollanders blijven we; zo min mogelijk willen betalen.
Nadat het eten op was, moesten we dan de weg op. Nou, daar gingen we dan, 4 Hollandse blanke meiden op de fiets in Suriname. Even voor de goede orde; ze rijden hier links, dus wij meoten ook links fietsen. Nou dat was wel even wennen. Ik ging eerst maar een stukje over de stoep, maar die hield op dus ik moest ook aan de linkse kant van de weg geloven. Gelukkig zijn de meeste Surinamers behulpzaam en stoppen ze voor je, zodat je veilig kan oversteken. Waarschijnlijk denken ze; daar heb je weer van die Nederlanders die het nog neit helemaal begrijpen, laten we maar even rustig aan doen. Maar dat geeft ons wel de gelegenheid om rustig te wennen aan het verkeer. Het fietsen ging opzich redelijk, maar wanneer ik het niet aandurfde om af te slaan en daarbij de weg over te moeten, pakte ik nog wle het zebrapad. Koos ik toch even voor de veilige weg.
Met de fiets kunnen we Paramaribo nog beter en sneller verkennen. We kennen de weg al een klein beetje en hebben al herkenningspunten. Erg handig.
Na ons eerste fietsavontuur hebben we nog even thuis gezeten en gekeken waar we die avond wilden gaan eten. Dat werd aan het water, naast Fort Zeelandia (een museum). We hebben daar bruine rijst met kip gegeten. Was erg lekker, maar wat een grote portie zeg. Ik kon maar de helft op, zonde van het eten, maar ik kreeg echt niets meer naar binnen. De andere meiden keken me met grote ogen aan; eet jij maar zo weinig. Dus ik zei; ja, wen er maar aan, ik ben geen grote warmeten. In Nederland ook niet, ik eet liever brood dan een warme maaltijd. Tsja, ieder z'n eigen ding. Nou, toen wilden we gaan afrekenen, dus wij naar de kassa. Zegt die man; er is al voor jullie betaald. Dus wij keken elkaar aan; huh, wie kan er voor ons betaald hebben. Heeft een van ons dan al betaald? Nee dat was niet het geval. Bleek dat er een man voor ons betaald had, die vlak bij ons had gezeten. Dat gaf ons een dubbel gevoel; aan de ene kant lief dat hij dat heeft gedaan, maar aan de andere kant; waarom heeft hij dat gedaan. Maar die man schijnt elke dag daar te komen, dus wij gaan daar ook nog een keer heen en hem toch maar bedanken.

Na dit avontuur zijn we naar huis gefietst en hebben we kennis gemaakt met de buren. Aan de ene kant wonen een man, vrouw en hun zoon. Aan de andere kant woont een oud vrouwtje, in een klein huisje, maar wel met een dikke TV. Dat is iets waar ze hier waarde aan hechten. Mooie spullen en uiterlijk, dat gaat soms ten koste van bijvoorbeeld een wc-pot. Hoe bizar is dat; wel een dikke TV hebben, maar geen wc-pot. Ja, het is maar net waar je je prioriteiten legt. Maar goed, het was een erg aardig vrouwtje en we moesten maar even binnenkomen. We hebben even gepraat en toen zijn we naar huis gegaan.

Thuis deed één van mijn huisgenoten de koelkast open ze begon te gillen. Wat bleek nou, zat er een gekko ín de koelkast!!! Bah, bah, bah en nog eens bah!! Gisteravond zat er al een in de kamer, die heeft een van de meiden weggehaald, nadat ik en nog een meisje begonnen te schreeuwen :P. Maar nu in de koelkast, bah! Hij is weer door dezelfde persoon weggehaald en nu maar hopen dat we er niet weer snel een in de koelkast treffen. Gekko's zitten er verder nog wel, maar ze schijnen alleen op het plafond te zitten. Nou, ok dat is nog wel te doen.

Ik geloof dat dit wel ongeveer onze dag was. Een erg leuke dag met veel belevenissen. Oja, woensdag gaan we op citytrip door paramaribo. Donderdagochtend heb ik kennismaking op stage en donderdagmiddag hebben we een kookworkshop, dan gaan we Surinaams leren koken. Ben erg benieuwd. Daar zullen jullie nog wel over lezen.

Goed, het is al met al weer een heel verhaal geworden. We gaan nu even kijken of we Goede Tijden terug kunnen kijken, want ja dat willen we wel enigszins bijhouden.
Tot de volgende updat zou ik zeggen!

Liefs, xxx,

Marije