dag 5 & 6

Donderdag 2 februari
Vandaag hebben we een leuke dag gehad, vol programma. Vanochtend om 10 uur hebben we stagegesprek gehad. We hebben kennis gemaakt, samen met iemand van Blue Frog (bemiddelingsbureau), met de mensen van het Parelhuis. Eerst kwamen we terecht bij de directrice, zij vertelde ons wat de regels waren. Nou die waren er ongeveer niet. Het enige wat we niet mochten is korte rokjes en mouwloze shirtjes. De jongetjes van 11-12 jaar schijnen dan te willen weten wat eronder zit. Nu nieuwsgierigheid wordt dan gewekt, en dat is niet de bedoeling. Maar wij zagen er op dat moment goed uit,,, Rokje, legging, t-shirt. Prima werkkleding. Na haar gingen we naar de 'roostermaker'. Zij vroeg ons wanneer we wilden werken. Nou wij willen natuurlijk het liefst ma t/m do. zo kort mogelijk. We hadden namelijk gehoord dat de werkdagen hier gemiddeld 4 a 5 uur duren. Maar toen ons werd verteld hoe lang onze werkdag zou worden, dachten we wel even; Oei,,, dat was niet de bedoeling. Wij (Jennieke en ik) krijgen namelijk werkdagen van gemiddeld 8 uur. We zullen veel diesten van 10-18 draaien. Dat zijn gewoon Nederlandse werktijden!! Beetje jammer, maar hopelijk wennen we er snel aan. We gaan nog wel proberen om tot 17 uur te werken, aangezien we ook nog terug moeten fietsen. En we moeten ongeveer 20-30 min. fietsen. Dus 18 uur zou dan voor ons beetje aan de late kant zijn, dan begint het schemerig te worden. En dat willen we niet. Maar dat zien we maandag wel. Verder was de eerste indruk goed. We kregen een rondleiding door twee jongetje van het tehuis, ze vertelde ons waar ze sliepen en waar de andere kinderen sliepen. Nou die namen, niet te volgen. Ze praatten heel snel en ook nog eens van die vage namen. Heb er geen klap van verstaan, alleen Astrid is me bijgebleven. Maar dat is een Nederlandse naam. Goed, we zien maandag wel hoe die kinderen allemaal heten. Maandag 10 uur worden we daar verwacht. Onze eerste echte werkdag. Dan is de vakantie even voorbij.

Na dit kennismakingsgepsrek zijn we naar huis gegaan. Toen zijn we met z'n 4-en boodschappen gaan doen. Eerst de stad in, maar wat was het warm. De zon scheen wel lekker, daar waren we dan wel weer blij mee. Maar na die regen van afgelopen dagen was het wel even goed warm. Dus al snel belanden we op een terrasje aan de waterkant. Heerlijk aan het water gezeten en ja hoor, na een kwartier begon het weer te regenen. Ja, dat werd ook wel weer tijd. Het was lang droog geweest. Maar ondanks de regen hebben we gezellig kunnen zitten/kletsen. Toen snel naar huis om nog even langs de supermarkt te rijden om weer wat eten te halen.
THuis aangekomen nog even geskypt met papa, gezellig! Hij vertelde dat het behoorlijk aan het vriezen is in Nederland, -10. Daar kan ik me dus echt niets bij voorstellen. En ergens vind ik het wel jammer dat ik de sneeuw moet missen, dat vind ik altijd wel even leuk. Met de nadruk op EVEN. Dus in die zin zit ik hier qua temperatuur goed.
Om half 5 gingen we richting kookcursus. We dachten; we gaan lopen, het is niet zo ver. Maar tien over 5 kwamen we daar pas aan, beetje laat. Maar ach, zijn we vast ingeburgerd. De Surinaamse vrouw van de kookcursus was heel aardig en gastvrij.
Er waren al een aantal mensen, dus we konden zo aansluiten. Die vrouw had op 8 mensen gerekend, maar uiteindelijk waren er 16. Beetje veel, dus ze haalde nog wat kip uit de vriezer.
We zouden bakabana (gebakken banaan in een jasje) maken en moksie alesie (of zoiets). Dat is kip, met rijst en kokosmelk, maggie, zout, kruiden, soort ketjap. Van alles bij elkaar, maar het smaakte verrukkelijk. De bakabana deed de vrouw voor en daarna hebben wij 4-en het overgenomen. Het was net oliebollen bakken, en het jasje smaakte ook naar oliebol. Bakabana wil ik thuis ook zeker een keer proberen te maken. Was erg lekker. We hebben dus lekker gegeten.
Oja, ik zou bijna vergeten te vertellen dat er nog een vies beestje in mijn haar zat. De meiden zeiden tegen mij; er zit iets in je haar. Dus heb ik het eruit gehaald. Maar paar minuten later voelde ik weer wat kriebelen, maar dan op m'n hoofdhuis. Dus ik voelde, Getsie!! Zat er iets op m'n hoofdhuid en ik voelde z'n pootjes. Bah wat vies. Dus ik begon wilde te schudden met m'n haar om het eruit te krijgen, maar moest toch echt dat beest met m'n handen eruit halen. Ow, wat vies was dat. En die meiden maar lachen en zelfs foto's maken!!! Foto komt/staat wel in het album.
Nou, nadat het eten op was hadden we een taxi gebeld. Maar wat bleek, we hadden dezelfde taxi gebeld als andere mensen die bij de cursus waren. Dus toen hij er was, zou hij een andere taxi bellen. Uiteindelijk hebben we 20 min. gewacht op een taxi en toen konden we eindelijk naar huis.
Toen we goed en wel thuis waren, kwam onze nieuwe huisgenoot. Gezellige meid, hebben haar even wat dingen verteld over Suriname. Onder andere dat ze het muggenspul uit Nederland niet hoeft te gebruiken. Dat werkt voor geen meter. Wij zitten allemaal al helemaal onder de bulten en het jeukt verschrikkelijk, niet normaal. Om gek van te worden. Dus we hebben aan mensen hier gevraagd wat we het beste kunnen gebruiken, dat is tropical bush. En daarnaast een soort van tijgerbalsem tegen het jeuken. Dus dat hebben we gelijk gehaald. De tijgerbalsum werkt goed, duurt even maar dan begint het te branden. Heerlijk gevoel, vergeleken bij de jeuk.
En toen was het tijd om te gaan slapen, volgende ochtend namelij vroeg op voor de citytrip.

vrijdag 3 februari
Vanmorgen stonden we vol goede moed op, om naar de citytrip te gaan. Maar vlak voor dat we weg moesten, begon het weer eens te regenen. Dus wij bellen of de citytrip door zou gaan. Ja, die ging wel door, moesten maar een paraplu meenemen. Nou, we hadden inmiddels al twee dikke buien gezien. Dus niemand had er eigenlijk zin in. Maar toch op de fiets en naar het startpunt. Vlak voor aankomst natuurlijk weer lekker natgeregend, het zal ook weer eens niet. We zouden in eerste instantie om 9 uur vertrekken, maar op z’n Surinaams deden we dat pas rond kwart voor 10. We liepen naar het onafhankelijksplein en daar werd ons heel veel verteld. We hebben dik een half uur staan luisteren. Ik had het niet meer, zere knieeen kreeg ik ervan. Maar gelukkig gingen we op een gegeven moment weer lopen. Dat hebben we een half uurtje gedaan en daarna gingen we op een terrasje iets drinken. Daarbij kregen we ook een lekker cakeje. Nog één van de weinige zoete dingen die ik heb gehad, het eten is hier makkelijker te weerhouden. Hopelijk gaan er nog wat kilo’s af hier. Maar goed, na de stop zijn we verder gegaan met een busje. Lekker zitten. Nog even langs een markt geweest waar veel kruiden, fruit en groente werden verkocht. En daarna onze rit voortgezet langs winkelstraten en kerken. Rond half 2 waren we weer bij het startpunt. Daarna gauw naar huis gefietst en daar bleek dat de stroom was uitgevallen. Ja, dan heb je dus ook geen water meer hier. We waren dus ook maar al te blij dat we na een half uurtje weer stroom hadden. Heb verhalen gehoord dat het veel langer kan duren .
Nog even boodschappen gedaan en vanavond gaan we weer naar salsales. Ben benieuwd of we het nog net zo goed kunnen als de vorige keer.

Voor het weekend hebben we nog niet echt dingen gepland. We wilden een tripje plannen, maar omdat de weersverwachting erg slecht is, stellen we dat nog maar even uit. Waarschijnlijk gaan we morgenochtend nog even kijken naar wat winkeltjes en op zoek naar een aantal klamboe’s voor de meiden.

Tot de volgende updat!!!

Liefs,

Marije